ADI YALNIZLIK

Birileri hep gidiyor... Sen ne yaparsan yap ve ne dersen de gidiyorlar. Öznelerin yerine koyduğun isimler değişiyor... Her giden ismin yerine farklı bir isim yerleşiyor, farklı bir sevgi filizleniyor… Fakat bir zaman sonra aşkın sonbaharı ona da uğruyor ve o da gidiyor. Önce adı ayrılık oluyor tüm bu veda seçmelerinin. Ayrılığa dair şiirler okunuyor, şiirler yazılıyor, ayrılığa dair şarkılar uğruyor zihinlere. Sonra bu ayrılık boyut değiştiriyor. Ayrılıklar hasrete dönüşüyor bir zaman sonra. Onun hasretini sürüyorsun ruhuna melankoli kaftanını giydirip. Haftalar oluyor haftalar ayları getiriyor peşinden. Belki yıllar oluyor.

Ayrılıklar eskiyor hasretlerin de boyutlarda değiştiriyor. Yalnızlık oluyor en sonunda adı. Fakat yalnızlık farklı bir boyut kazanıyor. Öyle ki her söyleyişinden sonra derin bir nefes alıyorsun zihnine akın eden düşünce kabilesinden kurtulmak adına. Yalnızlıklar büyüyor. Hayatını kaplıyor. Her tarafını sarıyor sis gibi... Etrafını görmeyi bırak önünü göremez hale geliyorsun. Adeta esir alıyor seni kendi zindanına. Adam gibi yalnızlıkları özler oluyorsun. Yalnızlıkların bile boyutu değişiyor. Farklı acıtıyor insanı.

Zaman geliyor öyle alışıyorsun ki bu yalnızlığa birinin gelip o boşluğu doldurmasından korkuyorsun. Ruhunda ki isyankâr duygular aşkı yalanlıyor. Kalbinde binler isyan çıkıyor o yalnızlığa dolduracak aşklara karşı. Hissetmez oluyor duyguların üzerine çöken yalnızlığa. Hissizleşiyorsun yaşadığın her gün. Yalnızlık seni her geçen saniye daha da esiri ediyor. İçine yerleşiyor. Senden bir parça olup çıkıveriyor karşına. Adam gibi yalnızlıkları özlediğin günleri özleyeceğin günleri özler oluyorsun... Her geçen gün farklı bir felaketi yaşıyorsun. Yalnızlık her ne kadar her anında olsa da her ne kadar sabah uyandığında yatağın boş kısmıyla senin canını acıtsa da asıl yalnızlık depremi birleşen elleri gördüğünde yıkılıyor seni... İçine kapanıyorsun. Her geçen gün biraz daha çekiliyorsun hayattan. Yalnızlığın pençesinde her geçen gün biraz daha ağırlaşıyorsun. Fakat yalnızlık öylesine hissiyatına yerleşmiş ki bunun bile farkında olmuyorsun.