UMUTLARININ PEŞİNDE TÜKENİYORSUN

“Merhaba” bile diyemiyorsun fakat onunla hayaller kuruyorsun. Onun senin olabileceğine inanmışsın, onun varlığının gölgesinde yükseliyor geleceğe dair hayaller. Ona öylesine alışmışsın ve ruhuna onu öylesine yerleştirmişsin ki nereye gitsen onun hayali geliyor yanında... Uzaklaşıyorsun zaman zaman. Ondan, onun olduğu şehirden, belki ülkeden... Bir akşamüstü, gökyüzünde güneşin son nefesleri aydınlatırken ortalığı; içine bir eksikliğin ilmekleriyle örülü yalnızlık çöküyor. Derin bir nefes alıyorsun. Dudaklarından belki o an belli yâda belirsiz ondan yoksunluğuna dair bestelenmiş bir cümle sızıveriyor. Gözlerin gökyüzüne kayıyor. Tek ortak noktan gökyüzü. Hala aynı gökyüzünün altında yaşama gerçeğiyle avunuyorsun. Başka ortak nokta yok. Farklı şehirler belki farklı ülkeler. Bambaşka coğrafyalar. Sadece hepsini kuşatan aynı gökyüzü. Bir yıldız seçiyorsun gözlerinle. Onu ve seni hala aynı karede gördüğüne inandığın bir yıldıza bakma anlarında ona bakarcasına parlıyor gözlerin. Aklından bunlar geçerken akşam iyice çöküyor etrafa. Sıyrılmaya çalışıyorsun tüm bunlardan.

Onun eksikliğini hissetmenin tam doruk noktasında kalbinde onun şimdi yanında olma ihtimaline dair bir umut uyanıyor. Kapılıyorsun. Gözlerini kapıyorsun. Başını belki bir pencere kenarına belki bir duvara yaslıyorsun. Hayallere dalıyorsun gene. Oysa daha merhaba bile diyemiyorsun. Fakat onun senin olabileceği gerçeğinle yoğuruyorsun umutlarını. Hayatının her köşesine sinmiş kokusu. Nereye gitsen hayali, yanında olma ihtimalinin kalbinde açtırdığı umut tomurcukları, geleceğe dair ümitler seni kovalıyor adeta. Tüm hayaller onunla başlıyor, onunla bitiyor bile demek güç belki o hayallerin sonu bile gelmeyecek. O denli benimsemişsin

Uyku dalmadan önce hayallerini katlıyorsun yastığının altına koyuyorsun. Ona dair umutlarını başucuna bırakarak onunla dolu düşlere dalmak için kapıyorsun gözlerini. Gecelerin özlemek için olduğunu düşündüğün anlar oluyor takviminde. Hasretinin doruk noktalarına ulaştığı anlarda onun varlığınla can bulan hayaller kabilesinin bir üyesini seçip saatlerce düşünüyorsun. O an hayallerinin gerçekleşmesi için her şeyden vazgeçmeye hazırsın. Onunla hayaller, düşler kuruyorsun. Her kurduğun hayalin başrol oyuncusu o. oysa merhaba demekten bile çekiniyorsun fakat onun senin olabileceğine inanmışsın. Umutlarının peşinde tükeniyorsun.